Egilea eta zuzendariatza: Pablo Messiez
Interpreteak: Marina Fantini, Rebeca Hernando, María Jaimez, José Juan Rodríguez,
Íñigo Rodríguez-Claro, Mikele Urroz

Sinesteko borondatea duenak bakarrik jokatzen du

“Juana de Arcori egindako epaiketaren transkripzioan, galdetzen diotenean nola zekien San Migelen ahotsa
entzuten zuela, erantzuten du:
‘– Aingeru ahotsa zuelako.
– Nola dakizu aingeru-ahotsa zela?
– Sinesteko borondatea izan nuelako.’

Azken esaldi hori irakurri nuenetik, antzerkiaren definizio posible gisa laguntzen dit, baita obsesio gisa ere. Zer  lotura dago borondatearen eta fedearen artean? Zerk egiten du zerbait sinesgarria izatea? Zer eginkizun du borondateak sugestioan?

Gure azken lanaren sorkuntzarako abestiak entzuteari ekin ondoren, sinesmenean jarri dugu arreta orain. Horretarako, Dreyerren Ordet pelikulan oinarritu gara, nik ikusi dudan eszenarik eder eta sinesgarrienetako batekin amaitzen dena.

Gure funtzioan, euskal anai-arreben familia bateko gazteenak dio Nazareteko Jesus dela. Bere arreben ustez, Kierkegaarden gehiegizko irakurketengatik erotu da. Ordeten bezala, heriotza eta berpiztea izango dira. Eta, batez ere, ikuslearen pertzepzioarekin jolasteko nahia, funtzioa bera bere fedea frogatzea izan dadin.”
Pablo Messiez